Orzechowo

Taekwon-do jest to koreańska sztuka samoobrony.

Tae - stopa, uderzenie stopą lub wyskok
Kwon - pięść, uderzenie pięścią
Do - droga, sposób, metoda, filozofia życia

Według dosłownego tłumaczenia taekwon - do jest więc sposobem walki za pomocą stóp i pięści.
Nazwa została zaproponowane przez gen. Choi Chong Chi w roku 1955 dla określenia nowej sztuki walki opartej na starokoreańskich systemach obrony i ataku.

W Polsce Taekwon-do pojawiło się w II poł. lat. 70. W następnej dekadzie dokonał się całkowity podział na organizację ITF i WTF. Na początku lat 90. powstały Polskie Związki Taekwon-do ITF i WTF, które istnieją i działają do dziś.
W 1993 roku powstała Polska Unia Taekwon-do. Jej prezesem został Piotr Gąsior. Pierwotnie reprezentowała ona w naszym kraju GTF, lecz z czasem nawiązała również kontakty z Tae Kwon Do International oraz innymi (ATF, ETF, WFCTO, odłamy ITF, ICTF).
Członkowie Krakowskiego Centrum Taekwon-do przynależą do Polskiej Unii Taekwon-do. Dzięki temu mają możliwość uczestnictwa w zawodach rangi mistrzostw Polski, Europy i Świata, w egzaminach na stopnie uczniowskie i mistrzowskie oraz kontaktów z mistrzami Taekwon-do z całego świata.

[img]http://images.google.pl/images?q=tbn:-R6dc8hk6SMJ:www.johnwasham.com/korean/images/taekwondo-lg.jpg[/img]

ja tam nie wiem co to jest tekwon-do.

E tam nienawidze tych wszytskich sztuk walki :/ beznadziejne:/

bez sens...ni lubie

Po jakiego sie bic dla sportu?....bezsensu sadze jak lol:/

ja sobie szanuje różne kultury, różne sztuki walki , które je reprezentują, sam uprawiam karate ale nie rozumiem sensu taekwondo

łe. nie lubię sztuk walki... kiedyś chodziłam na aikido - nuuuuuda.

Wiecie, kazdemu si epodoba coś innego, akurat ja nie widze sensu w karate, bo dla mnie jest to sztuka walki dla fanów karate kid. Mi sie podoba taekwondo, bo skoro jestes w czyms dobry, to dlaczego masz tego nie uprawiac? Tajniak <img src=

" border="0" />

Ja nie cierpie się bić ani patrzec jak się jacyś głupcy biją.

kiedyś chodziłęm na karate, ale na tekwondo sie nie znam

wczoraj w wiadomościach słyszałe, że na tyrnieju tekuondo gościu zginą.

coz...ludzie maja fajne pomyslu Very Happy

Tak zginął, wypadł poza mate i zemdlał, juz go ni eodzyskali. Więcej na [link widoczny dla zalogowanych]

Skoro nikt nie we, czym i co to jest Taekwondo, to postanowiłam byc tak dobra i pomóc wam zrozumień. czyli juz nikt nie bedzie mógł napisac, że nie wie co to jest, chyba że nie przeczyta tego postu niżej:

Nazwa taekwondo składa się ze słów języka koreańskiego: tae oznaczającego stopę, kwon oznaczającego pięść oraz do oznaczającego drogę lub filozofię życia.

Nazwę taekwondo przyjęto 11 kwietnia 1955 roku, za zgodą większości koreańskich mistrzów sztuk walki, w celu połączenia wielu zróżnicowanych stylów (takich jak kongsudo, taekkyon, kwonbop, subak, tangsudo) pod nazwą taesoodo. Za głównego twórcę tej sztuki walki uważa się mistrza Choi Hong Hi. On jest także autorem nazwy taekwondo obowiązującej od 1957.

Trzema największymi organizacjami taekwondo o zasięgu światowym są:

International Taekwon-do Federation (ITF), założona w roku 1966, w Polsce reprezentowana przez Polski Związek Taekwon-do ITF

World Taekwondo Federation (WTF), założona w 1973, w Polsce reprezentowana przez Polski Związek Taekwondo WTF

Global Taekwon-do Federation (GTF), w Polsce reprezentowana przez Polską Unię Taekwon-do

Podstawę taekwondo stanowią: system założeń filozoficzno-moralnych, techniki podstawowe (przede wszystkim nożne), ściśle określone układy formalne (w organizacji WTF jest 17 układów zwanych poomsae, w ITF 24 układy zwane tul, w GTF ćwiczy się układy z ITF jak również układy specyficzne dla GTF). Współzawodnictwo sportowe obejmuje przede wszystkim walkę i układy formalne. Rozgrywa się również inne konkurencje, np. w federacji ITF są to techniki specjalne i testy siły.

Początkowo formami w WTF były Palgue, zbliżone do form karate. Obowiązywały w wymaganiach na stopnie od 8 do 1 kup:

Palgue I Chang
Palgue Il Chang
Palgue Sam Chang
Palgue Sa Chang
Palgue Or Chang
Palgue Yuk Chang
Palgue Chil Chang
Palgue Pal Chang
Poomse taeguk (wymowa Te-gok) zastąpiły z czasem Palgue:

Taeguk I Chang
Taeguk Il Chang
Taeguk Sam Chang
Taeguk Sa Chang
Taeguk Or Chang
Taeguk Yuk Chang
Taeguk Chil Chang
Taeguk Pal Chang
Poomse wymagane na poszczególne stopnie mistrzowskie noszą nazwy:

Koryo
Kungang
Taebek
Pyongwon
Sipchin
Chitae
Chonkwon
Hansu
Ilio.

W ITF istnieją 24 układy formalne, mające symbolizować 24 godziny doby.

Układy wymagane na stopnie uczniowskie (10 - 1 Cup)

Chon-ji TUL ("niebo-ziemia" symbolizuje początek świata, punkt początkowy w nauce taekwondo)
Dan-Gun TUL (imię koreańskiego króla - mitycznego założyciela pierwszego państwa koreańskiego w 2333r p.n.e.)
Do-San TUL (pseudonim patrioty Ahn Chang-Ho)
Won-Hyo TUL (nazwisko antycznego mnicha, propagatora buddyzmu z dynastii Silla (VII w.))
Yul-Gok TUL (pseudonim XVI-wiecznego filozofa i nauczyciela Yi-I, "Konfucjusza Korei")
Joong-Gun TUL (nazwisko koreańskiego patrioty Ahn Joong Gun)
Toi-Gye TUL (pseudonim średniowiecznego naukowca i filozofa Yi Huang (XVI w.))
Choong-Moo TUL (pseudonim admirała Yi Soong-Si, wynalazcy antycznej łodzi podwodnej)

Układy formalne na stopnie mistrzowskie (I-IX Dan):

Kwang-Gae TUL (nazwisko XIX króla z dynastii Koguryo Kwang-Gae-Toh-Wang, który odzyskał dla Korei dużą część dawnych terenów z Mandżurią włącznie)
Po-Eun TUL (pseudonim XIV-wiecznego poety i badacza natury Chong Mong-Chu)
Ge-Baek TUL (nazwisko generała z czasów dynastii Pekdze)
Eui-Am TUL (pseudonim Son Byong Hi, przywódcy w walce o niepodległość narodową)
Choong-Jang TUL (pseudonim generała Kim Dung Ryang z czasów dynastii Lee (XIV w.))
Ju-Che TUL (pojęcie filozoficzne określające człowieka jako byt w pełni władający sobą i naturą)
Sam-Il TUL (ruch narodowo-wyzwoleńczy zawiązany 1 marca 1919 r.)
Yoo-Sin TUL (nazwisko generała Kim Yoo Sin, naczelnego wodza z czasów dynastii Silla)
Choi-Yong TUL (nazwisko naczelnego dowódcy armii Choi Yong z czasów dynastii Koryo)
Yon-Gae TUL (nazwisko generała z czasów dynastii Koguryo Yon Gae Somoon)
Ul-Ji TUL (nazwisko generała Ul-Ji Moon Dok, któremu powiodła się obrona kraju przed armią wroga liczącą ok. 1 miliona żołnierzy)
Moon-Moo TUL (imię 30. króla z dynastii Silla)
So-San TUL (pseudonim mnicha Choi Hyong Ung z czasów dynastii Lee, twórcy klasztornych sił zbrojnych dla wsparcia działań wojennych zmierzających do odparcia najazdu Japończyków na półwysep
Se-Jong TUL (nazwisko największego koreańskiego króla, wynalazcy alfabetu koreańskiego w 1443 r.)
Tong-Il TUL (dosłownie "zjednoczenie", wyraża pragnienie zjednoczenia Korei)

Zasady etyczne taekwondo wg mistrza Choi Hong Hi:

grzeczność, uprzejmość (koreańskie yeui)
rzetelność, uczciwość (koreańskie yomchi)
wytrwałość (koreańskie innae)
samokontrola, opanowanie (koreańskie gukgi)
nieugięty duch, odwaga (koreańskie baekjul boolgool).
Taekwondo jest szeroko rozpowszechnioną na świecie sztuką walki. Styl ten charakteryzuje duża ilość kopnięć (w tym szczególnie widowiskowych technik z wyskoku). Opanowany na wysokim poziomie gwarantuje on pełne wykorzystanie siły i szybkości, na jakie stać ludzkie ciało.

Stopień zaawansowania oraz umiejętności zawodnika taekwondo odzwierciedla noszony przez niego pas. Wyróżnia się 10 stopni uczniowskich (Kup), które zdobywa się od 10 Kup (najniższy) do 1 Kup, oraz 10 stopni mistrzowskich (Dan), które przydzielane są od 1 do 10 (w ITF – do 9). Kolory pasów mają symboliczne znaczenie:

biały (noszony przez początkujących) oznacza czystość i otwartość na wiedzę;
żółty symbolizuje świeżą glebę, na której wyrasta wiedza;
zielony oznacza pierwsze, jeszcze niedojrzałe, owoce wiedzy;
niebieski symbolizuje niebo - granicę, do której adept powinien dążyć;
czerwony ostrzega potencjalnych przeciwników przed umiejętnościami adepta, których użycie w walce może być dla nich niebezpieczne;
czarny łączy wszystkie kolory i dlatego jest kolorem mistrzów.

Najwidoczniejsza różnica między stylami walki reprezentowanymi przez trzy główne organizacje taekwondo jest taka, że regulaminy zawodów ITF i GTF pozwalają uderzać w twarz pięścią (w rękawicy), a regulamin WTF tylko nogą (pięścią można tylko w korpus – dlatego w WTF stosuje się głównie techniki nożne i nie używa się rękawic). Poza tym na zawodach organizowanych przez ITF i GTF walczy się z lekkim kontaktem a przez WTF z pełnym kontaktem.
W regulaminie ITF walki eliminacyjne seniorów składają z dwóch dwuminutowych rund, w przypadku juniorów rundy trwają po 1,5 minuty. Według regulaminu WTF walki mężczyzn składają się z trzech trzyminutowych rund, walki kobiet i juniorów z 3 rund po 2 minuty. Przerwy między rundami w obu regulaminach trwają po 1 minutę.

W walkach ITF powierzchnie uderzające stanowią: przednia i wierzchnia część pięści (apjuomuk, dungjoomuk) oraz każda część stopy do wysokości stawu skokowego. W WTF są to: przednia część pięści (pa-run ju-mok) -- niezależnie od kąta, toru ruchu czy umiejscowienia pięści -- i część nogi poniżej kostki. W obu regulaminach nie są dozwolone ataki golenią lub kolanem.

W ITF powierzchniami punktowanymi są przednie oraz boczne powierzchnie głowy i szyi, a także przednie oraz boczne powierzchnie tułowia od szyi do kolców biodrowych górnych przednich. Jeśli chodzi o WTF, to tam dozwolone powierzchnie stanowią powierzchnie pokryte ochraniaczem tułowia oraz przód i boki głowy do uszu (bez szyi i potylicy); jednakże w głowę wolno uderzać jedynie stopą.

W ITF punkty przyznaje się następująco: 1 punkt za: atak ręką na strefę środkową i wysoką, atak ręką w wyskoku na strefę środkową, atak nogą na strefę środkową; 2 punkty za: atak nogą na strefę wysoką, atak ręką w wyskoku na strefę wysoką, atak nogą w wyskoku na strefę środkową; 3 punkty za atak nogą w wyskoku na strefę wysoką. Uderzenia wielokrotne tą samą kończyną na tę samą strefę punktuje się jak pojedynczą technikę. W WTF zawodnik otrzymuje 1 punkt za trafienie stopą w brzuch lub plecy, 2 punkty przy kopnięciu w głowę techniką okrężną lub prostą i 3 punkty za trafienie w głowę stopą z półobrotu. Ponadto 1 punkt przyznawany jest, jeśli po udanym kopnięciu przeciwnik zostaje liczony. Dodatkowo można otrzymać półpunktowe kary za wychodzenie poza matę, upadanie, przytrzymywanie rywala itp.

glupie